توضیحات
پایان نامه کارشناسی ارشد زمین شناسی گرایش پترولوژی
در این محتوا فایل پی دی اف (pdf) یک پایان نامه کارشناسی ارشد زمین شناسی گرایش پترولوژی با عنوان «بررسي شيمي كاني‌هاي توده نفوذي كوه زرگلي (شمال غرب زاهدان)» برای استفاده زمین شناسان و به ویژه پترولوژیست های عزیز در سایت و فروشگاه اینترنتی محتوای دیجیتال عرضه گردیده است.
این فایل در برگیرنده متن کامل این پایان نامه است و شامل ۱۲۶ صفحه می باشد.
پایان نامه کارشناسی ارشد زمین شناسی گرایش پترولوژی
در زیر می توانید متن چکیده آن را مشاهده و مطالعه فرمائید:
چکیده
توده نفوذی زرگلی در شمال غربی شهرستان زاهدان واقع گردیده است و بخشی از زون جوش خورده سیستان در شرق ایران می‌باشد. سنگهاي گرانيتي اين توده عمدتاً از کانی‌های بیوتیت، کوارتز، پلاژیوکلاز و آلکالی فلدسپار و کانی‌های فرعی آپاتیت و زیرکن تشکیل شده و بر اساس فراواني كاني-هاي سازنده یک بیوتیت¬گرانودیوریت به حساب می¬آید. مشخصه بارز این توده گرانودیوریتی حضور فراوان آنکلاو‌هایی از نوع متاسدیمنتری و چندین دایک اسیدی و دیوریتی است.
بر اساس آنالیز‌های مایکروپروب صورت گرفته بر روی کانی‌های توده نفوذی زرگلی، مشخص گردیده که بیوتیت‌های این گرانیت از نوع منیزیم بیوتیت (غنی از منیزیم) بوده و یک منشأ عمیق (پوسته تحتانی – گوشته فوقانی) را برای ماگمای والدشان مشخص می‌کنند. همچنین این گرانیت نوع I و کالک آلکالن می¬باشد که در یک محیط فرورانشی کوهزایی تشکیل شده است.
این نتایج با نتایج به دست آمده از آنالیز سنگ کل این توده (Rezaei-Kahkhaei et al. 2010) یکسان می‌باشد. فوگاسیته اکسیژن ماگمای سازنده با توجه به ترکیب بیوتیت ۱۲-۱۰ تا ۱۳-۱۰ بار تعیین شده که معرف یک فوگاسیته اکسیژن بیشتر از بافر نیکل- اکسید نیکل (NNO) و کمتر از بافر هماتیت – مگنتیت (HM) است.
پایان نامه کارشناسی ارشد زمین شناسی
پایان نامه کارشناسی ارشد زمین شناسی
پلاژیوکلازهای توده گرانودیوریتی اصلی از نوع آندزین-لابرادوریت و پلاژیوکلازهای آنکلاوهای متاسدیمنتری و دایک‌های اسیدی موجود در توده به ترتیب از نوع بیتونیت و آلبیت-الیگوکلاز هستند. اگرچه کانی آمفیبول در توده گرانودیوریتی زرگلی حضور ندارد ولی در آنکلاوهای متاسدیمنتری و دایک‌های دیوریتی موجود در این توده به عنوان فاز کانیایی مافیک اصلی دیده می‌شود. آمفیبول‌های موجود در آنکلاوهای متاسدیمنتری عمدتاً از نوع منیزیو¬هورنبلند و آمفیبول‌های موجود در دایک‌های دیوریتی عموماً از نوع چرماکیت هستند.
سه نوع مختلف تورمالین Schorl، Dravite و Foitite در دایک‌های اسیدی و پگماتیت‌های همراه توده نفوذی وجود دارد که از نوع سدیک (غنی از سدیم) محسوب می‌شوند و نشان دهنده ماهیت هیدروترمال لیتولوژی میزبان خود و مشخصه پگماتیت‌های نازا هستند.
استفاده از ترمومترها و بارومترهای مختلف برای توده نفوذی زرگلی مشخص کرد که ماگمای تشکیل دهنده توده در زمان جایگیری، دمایی در حدود ۸۰۰ درجه سانتیگراد داشته است که از دمای تعیین شده به وسیله هاله دگرگونی (حدوداً ۷۰۰ درجه سانتیگراد) و دمای ۷۰۰ تا ۷۵۰ درجه سانتیگرادی محاسبه شده توسط کشتگر (۱۳۸۳) کمی بیشتر است.
همچنین توده نفوذی زرگلی احتمالاً در فشار حدوداً ۲ کیلو بار جایگزين شده است. این فشار به خوبی می‌تواند بیانگر فشار و عمق تثبیت توده باشد. بنابراین توده نفوذی زرگلی احتمالاً توانسته تا عمق حدود ۷ کیلومتری سطح زمین صعود کند و در این عمق به طور کامل تبلور یابد.
پایان نامه کارشناسی ارشد زمین شناسی
با توجه به I بودن این گرانیت، تشکیل آن از یک منبع آذرین نسبت به یک منبع رسوبی محتمل¬تر است. بنابراین می توان چنین تصور کرد که طی مراحل نهایی فرورانش لیتوسفر اقیانوسی سیستان به زیر بلوک افغان، لیتوسفر اقیانوسی دی¬ هیدراته شده و آب موجود در آن به درون گوه گوشته ای آزاد شده است. این فرایند موجب ذوب بخشی گوه گوشته ای شده و در نتیجه یک ماگمای بازالتی کالک-آلکالن ایجاد گردیده، این ماگمای بازالتی به تراز‌های بالایی گوشته صعود کرده، در زیر پوسته جایگیری نموده و موجب ذوب بخشی سنگهای آذرین پوسته زیرین شده که در نتیجه یک ماگمای گرانیتی کالک¬آلکالن تشکیل شده است. این ماگمای گرانیتی طی صعود و جایگیری با سنگهای رسوبی آلایش یافته و نهایتاً در عمق حدود ۷ کیلومتری سطح زمین مستقر شده و تبلور یافته است.
همچنین بخوانید:
سایت و فروشگاه اینترنتی محتوای دیجیتال
دیدگاهها
هیچ دیدگاهی برای این محصول نوشته نشده است.