توضیحات
هنرهای دوره صفویه
بخش آغازین متن
هنر دوره صفوی (۱۱۰۱ – ۸۸۰ خورشیدی) از دوران درخشان هنر ایران است. هنر این دوره در بسیاری از زمینهها، ادامه دوران طلایی هنر دربار تیموریان است. هنر ایران در این دوره در زمینههای معماری، نگارگری، خوشنویسی، قالیبافی، فلزکاری، سفالگری، پارچهآرایی و … نمایانگر میشود. از هنرمندان دوره صفوی، کمالالدین بهزاد، رضا عباسی، میرعماد، آقامیرک و حسین بنا اصفهانی قابل ذکر هستند.
هنرهای دوره صفویه
در این دوره در همه رشتههای هنری، آثار گرانسنگی پدید آمد که جدا از نگارگریها و خوشنویسیهای زیبای بسیار، بناهای معماری مانند مسجد شیخ لطفاللّه، مسجد شاه اصفهان و مدرسه چهارباغ شهرت جهانی دارند.
قالی اردبیل هم که اکنون در موزه بریتانیا نگهداری میشود یکی از آثار درخشان این دوره است. شهرهای مهم هنرپرور در عصر صفویان، اصفهان، تبریز، هرات و قزوین بودهاند.
هنرهای دوره صفویه
معمولاً در ایران، خاندان پادشاهی و افراد طبقههای بالای اجتماعی متقاضی آثار هنری بودهاند و به شکوفایی آن کمک میکردند. پادشاهان صفوی نیز دوستدار هنر بودهاند و برخیشان مانند شاه تهماسب یکم و سام میرزا خود هنرمندان قابلی بودهاند و به هنر ارج بسیاری مینهادهاند.
هنرهای دوره صفویه
این سنخ هنر گونهای از هنر ایرانی است که بیشتر آثار آن را میتوان در شهر اصفهان دید. هنر صفویان به شدت تحت تأثیر فرهنگ ترکمن با توجه به ریشههای خاندان، و نیز چینی، عثمانی، و فرهنگ غربی و اسلامی است.
هنرهای دوره صفویه
موسیقی
به خاطر حرام بودن موسیقی در این دوره، این هنر پیشرفت زیادی نکرد. سازندگان ساز و نوازندگان، افرادی تهیدست بودند. به خاطر عدم استقبال از موسیقی، عدهای موسیقیدانان و نوازندگان به دربار شاه هند رفتند. در این دوره، مقام و منزلت موسیقیدانان بسیار کاهش یافت. با وجود این، موسیقی از ایران رخت بر نبست، بلکه در مراسم رسمی و نقاره خانهها پابرجا ماند. گذشته از این، موسیقی بخشی از زندگی اجتماعی قبایل و مردم به حساب میآمد.
اگر از تحقیق در مورد هنرهای دوره صفویه خوشتان آمده، همچنین مشاهده کنید: هنر اسلامی در تونس
دیدگاهها
هیچ دیدگاهی برای این محصول نوشته نشده است.