توضیحات
زیبایی شناسی ازمنظر ابن سینا
هر چیزی که مورد فرمان خداوند قرار گیرد دارای خیر خاص خودش است و از این رو متعلق میلی نیک و مشروع واقع می شود با این وجود, ممکن است قوای پست تر در کار قوه ی عالی تر مداخله کنند و از غایت نامحدودشان بازمانند.
زیبایی شناسی ازمنظر ابن سینا
مقدمه : زیبایی یکی از عناصر بنیادین در حکمت هنر است. به باور حکمای اسلامی، زیبایی‌های موجود در این عالم، جلوه‌های مفیدی از زیبایی مطلق یعنی حق‌تعالی هستند. همچنین منشأ هنر، برخی اسماء و صفات الهی از قبیل خالقیت حق‌تعالی دانسته شده است. هنرمندان هم با خلق آثاری در حدّ خود تجلی‌بخش این اسماء و صفاتند. می‌توان نزد فیلسوفان اسلامی تعریفی برای هنر بازسازی کرد که در آن، عنصر زیباآفرینی، ذاتی هنر است.
تقابل میان زیبایی محسوس و معقول و لذات متناسب با هر یک را می‌توان با تفصیل بیشتری در رساله‌ی فی العشق ابن‌سینا ملاحظه نمود. ابن‌سینا در فصل پنجم این اثر از عشق جوانی به زیبایی مادی و بدنی بحث می‌کند. او بحثش از عشق به زیبایی را با بررسی چهار اصلی آغاز می‌کند که سه تای از آنها مربوط به روان‌شناسی روح بشری می‌شود.
نخستین اصل مبتنی است بر دیدگاه خاص ابن‌سینا درباره‌ی نفس به عنوان وحدت جوهری منحصر بفردی که سلسله‌مراتبی از قوای متمایز را در بر دارد. یا این قوا می‌توانند در هماهنگی با یکدیگر فعالیت کنند بگونه‌ای که قوای پست‌تر با همکاری قوه‌ی شریف‌تر یعنی عقل به کمال و شرف نائل آیند، و یا اینکه قوای پست‌تر طغیان کنند.
این دو امکان را به وضوح می‌توان در روابط میان عقل و قوه‌ی مخیله و امیال وابسته به آنها ملاحظه کرد. اصل دوم شرحی است بر اصل اول: برخی از افعال انسان فقط مربوط به قوای بدنی و “حیوانی” او می‌شوند مانند احساس، تخیل، روابط جنسی، میل و پرخاشگری. یا اینکه این افعال را باید همیشه در اسلوبی کاملاً حیوانی ملاحظه کرد و یا اینکه می‌توان آنها را با هدایت عقل، به سطحی کاملاً انسانی رهنمون کرد.
زیبایی شناسی ازمنظر ابن سینا
زیبایی شناسی ازمنظر ابن سینا
برای مشاهده سایر عناوین تحقیق های موجود بر روی سایت محتوای دیجیتال بر روی لینک زیر کلیک کنید:
فروشگاه اینترنتی محتوای دیجیتال
دیدگاهها
هیچ دیدگاهی برای این محصول نوشته نشده است.